• bort·kom·men
  • Afleiding van het Noorse werkwoord kommemet het voorvoegsel bort- en met het achtervoegsel -n
Naar frequentie 27172
stellend vergrotend overtreffend
onbepaald
(sterk)
m/v enkelvoud bortkommen
o enkelvoud bortkommet
meervoud bortkomne
bepaald
(zwak)
enkelvoud en
meervoud
bortkomne

bortkommen

  1. kwijtgeraakt, weggehaald, zoekgeraakt
    «Tre hester er bortkomne
    Drie paarden zijn zoekgeraakt.
  2. besluiteloos
  3. hulpeloos


  • bort·kom·men
  • Afleiding van het Nynorske werkwoord kommemet het voorvoegsel bort- en met het achtervoegsel -n
stellend vergrotend overtreffend
onbepaald
(sterk)
m/v enkelvoud bortkommen
o enkelvoud bortkommet
meervoud bortkomne
bepaald
(zwak)
enkelvoud en
meervoud
bortkomne

bortkommen

  1. kwijtgeraakt, weggehaald, zoekgeraakt
  2. besluiteloos
  3. hulpeloos