• bloed·recht
enkelvoud meervoud
naamwoord bloedrecht bloedrechten
verkleinwoord bloedrechtje bloedrechtjes

het bloedrechto [1]

  1. (geschiedenis) een van de bewijsmiddelen in het middeleeuwse strafrecht. Men bracht een verdachte in de omgeving van het opgebaarde lichaam van een slachtoffer van moord en keek of de wonden spontaan weer gingen bloeden