bijzinconstructie

  • bij·zin·con·struc·tie

debijzinconstructiev

  1. (taalkunde) een zinsconstructie met bijzin
    • Syntactisch gezien is de weergave van een taaldaad vrij te noemen wanneer deze noch door toeschrijving, noch door een afhankelijke-bijzinconstructie van de hoofdzin en de woordvoerder daarvan afhankelijk is.