• ba·lan·se·gon·ge
  • Samenstelling van de Nynorske zelfstandige naamwoorden balanse en gonge
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   balansegonge     balansegonga     balansegonger     balansegongene  

balansegonge, v

  1. (sport) de gang (voortbewegingswijze) bij het balanceren (bijv. op een evenwichtsbalk of een liggende boom over het water)
  2. (figuurlijk) een moeilijk zoeken naar evenwicht tussen verschillende interesses