augastaðr
- au·ga·staðr
m [sterk-ir] |
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | augastaðr | augastaðir | ||
genitief | augastaðar | augastaða | ||
datief | augastað | augastaðum | ||
accusatief | augastað | augastaði |
augastaðr m
- (anatomie) oogholte, oogkas
- het oog met directe omgeving
- punt dat kan worden gezien met het blote oog, de spoor van iets
- [1-3]: augastaðir
- [1-3]: augnastaðir
- [1-3]: augnastaðr
- [1]: augatóft