afroeper

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  afroeper    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• af·roe·per

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van afroepen met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	afroeper	afroepers
verkleinwoord	afroepertje	afroepertjes

Zelfstandig naamwoord

de afroeper m

1. (beroep) iemand die met luide stem een mededeling doet in de publieke ruimte

   • Vroolijker tooneel bood mij eene kermis aan in de stad Lyon. Een groote volksmenigte verdrong zich daar om een spel waar, op het theater, een clown grimassen maakte, terwijl een kleine kunstenmaker tegen een paal leunde en een afroeper verkondigde, dat de muzikanten de laatste waarschuwing reeds hadden gegeven, dat de groote, brillante avondvoorstelling onmiddellijk een aanvang zou nemen, dat er nog een klein aantal zitplaatsen open was, dat men zich haasten moest om er bij te komen en dat men dan zien zou: het beroemde stuk van Jules Verne, De reis naar de maan.  
   • Hij hoorde dat luide praten der stem van den afroeper, andere stemmen die schreeuwden alsof ze er tegen ingingen, en nadien een gegons dat luider werd als de deur openging en iemand buiten kwam, hij ging dan wat opzij.  

Synoniemen

• afkondiger, omroeper

Gangbaarheid

• Het woord 'afroeper' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "afroeper" herkend door:

75 %	van de Nederlanders;
78 %	van de Vlamingen.