advenire
- IPA: /ˌadwɛˈniːrɛ/
- ad·ve·ni·re
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
ădvĕnīre | ădvĕnĭo | ădvēni | ădvĕntum |
vierde vervoeging | volledig |
ǎdvĕnīre
stamtijd | |||
---|---|---|---|
infinitief | 1e pers. enk. ind. praes. act. |
1e pers. enk. ind. perf. act. |
supinum |
ădvĕnīre | ădvĕnĭo | ădvēni | ădvĕntum |
vierde vervoeging | volledig |
ǎdvĕnīre