achterhoofdsligging

 
achterhoofdsligging
  • ach·ter·hoofds·lig·ging
enkelvoud meervoud
naamwoord achterhoofdsligging
verkleinwoord

de achterhoofdsliggingv

  1. (medisch) de normale manier waarop een mensenkind geboren wordt
     Ik ben ervan overtuigd dat het een natuurlijke bevalling wordt, zonder kunstmatige ingrepen. Maar anderzijds, een zekere smalheid van het bekken, de tweede achterhoofdsligging van de vrucht, het ontbreken van pijn en de zwakke contracties wekken enige bedenkingen. Overigens is het te vroeg om iets te voorspellen.[2]
     Oefeningen op handen en knieën ontlasten je rug en geven meer ruimte om te ademen. En ze dragen bij tot een goede positionering van je baby. Door de zwaartekracht en beweging help je je baby in achterhoofdsligging, met het rugje tegen je buik en het hoofdje naar beneden.[3]
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. “Dokter Zjivago” (1957), G.A. van Oorschot  , ISBN 9789028261396
  3.   Weblink bron
    Fleur De Backer
    “Kraamsporten: ‘Een bevalling is net een marathon, daar train je toch ook voor?’” (12-08-2021), Tubantia