• ab·ba·dís
  • Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord abbatissa
m
a-klasse sterk


m
i-klasse sterk

enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   abbadís         abbadísar
abbadísir  
     
genitief   abbadísar         abbadísa        
datief   abbadísi
abbadís  
      abbadísum        
accusatief   abbadí         abbadísar
abbadísir  
     

abbadís, v

  1. (religie) abdis
  2. (religie) hoofdpriesteres (van een heidense tempel)