Schtarem
- Schta·rem
- Afkomstig van Duits Sturm zn ← Middelhoogduits sturm zn ← Oudhoogduits sturm zn
enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) | |
---|---|---|---|---|
nominatief | en Schtarem | der Schtarem | Schtarem | die Schtarem |
datief | me Schtarem | em Schtarem | Schtarem | die Schtarem |
accusatief | en Schtarem | der Schtarem | Schtarem | die Schtarem |
Schtarem, m
-
Schtarem
Storm op zee