• Manns·leit
enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief - - Mannsleit die Mannsleit
datief - - Mannsleit de Mannsleit
accusatief - - Mannsleit die Mannsleit

Mannsleit, mv

  1. mannen, manvolk
    «Er hot en Drupp vun Mannsleit zammegrickt um dem Damm zu rette.»
    Hij heeft een ploeg van mannen samengesteld om de dam te redden.