Knall

Niet te verwarren met: knall

Duits

Uitspraak

• Geluid:  Knall    (hulp, bestand)
• IPA: /knal/

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van het verouderde werkwoord knellen “klinken, galmen”, erknellen “weergalmen, weerklinken”, verwant aan Engels knell “klokkengelui” (Oudengels cnyll).

	enkelvoud	meervoud
nominatief	der Knall	die Knalle
genitief	des Knalles des Knalls	der Knalle
datief	dem Knall	den Knallen
accusatief	den Knall	die Knalle

Zelfstandig naamwoord

Knall, m

1. klap, knal

Afgeleide begrippen

Knallbonbon Knallbüchse Knalleffekt Knaller Knallerei

Knallerbse knallern Knallfrosch Knallgas Knallkörper

Knallquecksilber Knallsäure Knallschleppe Knallschote

Overerving en ontlening

• Nederlands: knal
• Deens: knald
• Noors: knall (eventueel via Deens)
• Zweeds: knall

Verwante begrippen

• Krach

Uitdrukkingen en gezegden

• Knall auf Fall

op staande voet
potsklaps