En Kaerrich
Een kerk
  • Kaer·rich
enkelvoud
(onbepaald)
enkelvoud
(bepaald)
meervoud
(onbepaald)
meervoud
(bepaald)
nominatief en Kaerrich die Kaerrich Kaerriche die Kaerriche
datief re Kaerrich der Kaerrich Kaerriche de Kaerriche
accusatief en Kaerrich die Kaerrich Kaerriche die Kaerriche

Kaerrich, v

  1. (religie) kerk
    «Sell hawwich drauerich gefunne, en alde Kaerrich, un kee Gottesdinscht meh.»
    Ik vond dit triest, een oude kerk en geen aanbidding meer.