Bundel
- Bun·del
enkelvoud (onbepaald) |
enkelvoud (bepaald) |
meervoud (onbepaald) |
meervoud (bepaald) | |
---|---|---|---|---|
nominatief | en Bundel | der Bundel | Bundel | die Bundel |
datief | me Bundel | em Bundel | Bundel | de Bundel |
accusatief | en Bundel | der Bundel | Bundel | die Bundel |
Bundel, m
-
En Bundel Zweige
Een bundel takjes
Bundel
- mannelijk meervoud van Bundel