Aeneades

Latijn

Woordafbreking

• Ae·ne·a·des

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van Αὶνεάδης of van Aeneas met het achtervoegsel -des.

Zelfstandig naamwoord

Aenĕădēs m

1. nakomeling van Aeneas
   1. (in enkelvoud)
      1. zijn zoon Ascanius
      2. Augustus
      3. een Romein, b.v. van Scipio
   2. Aeneadae, (in meervoud)
      1. de tochtgenooten van Aeneas, of Trojanen
      2. de Romeinen

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	Aenĕădēs	Aenĕădae
genitief	Aenĕădae	Aenĕădārum
datief	Aenĕădae	Aenĕădīs
accusatief	Aenĕădam	Aenĕădās
vocatief	Aenĕădēs	Aenĕădae
ablatief	Aenĕădā	Aenĕădīs