τελευτή

Oudgrieks

Zelfstandig naamwoord

τελευτή v

1. einde
2. levenseinde, dood
3. vervulling

Verbuiging

	enkelvoud	tweevoud	meervoud
nom. / voc.	τελευτή	τελευτά	τελευταί
accusatief	τελευτήν		τελευτάς
genitief	τελευτῆς	τελευταῖν	τελευτῶν
datief	τελευτῇ		τελευταῖς