zwalken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  zwalken    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈzʋɑl.kə(n)/

Woordafbreking

• zwal·ken

Woordherkomst en -opbouw

• Herkomst onduidelijk, mogelijk een mengvorm van zwerven en walken. In de betekenis van ‘ronddolen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1784.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
zwalken	zwalkte	gezwalkt
zwak -t	volledig

Werkwoord

zwalken

1. inergatief (scheepvaart) op zee ronddolen, dobberen

   ▸ Gij hebt nu ook, dat gij mij slacht, wat van de wereld gezien, en mogelijk wel meer, want als men zoo maanden na malkander op zee zwalkt, zonder dat men iets anders, dan lucht en water ziet en den holsblok, waarop, men met janmaat is ingescheept, dan ziet men niet heel veel nieuws.’

   ▸ ' 'In een open bootje op zee zwalken,' mompelde ik.

2. inergatief (bij uitbreiding) doelloos en ongecontroleerd zich voortbewegen

   • De dronken zwerver zwalkte over de weg. 

   ▸ Man, zei ik zo, ik laat de meiden voortaan dryven en zeilen; het zyn agterenden van beulen, daar niet mee is te beginnen. Het is vry wat erger! Jy zwalkt overal heen. Hebje niets gehoord?’

Gangbaarheid

• Het woord zwalken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zwalken" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
55 %	van de Vlamingen.