zwaaiend

Nederlands

de zwaaiende koningin

Uitspraak

• Geluid:  zwaaiend    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• zwaai·end

Werkwoord

vervoeging van:	zwaaien
verbogen vorm:	zwaaiende

zwaaiend

1. onvoltooid deelwoord van zwaaien

   • De man probeerde het vliegtuig al schreeuwend en zwaaiend te stoppen, maar werd tegen gehouden door grondpersoneel. ,,Hij klopte ook nog op het raam van de terminal om te zorgen dat het toestel zou wachten", aldus een woordvoerder van de luchthaven.  

   ▸ Iets hiervan heeft nog lang geleefd in de `Sinterklaaskerels'. Het waren jongens in vrouwenkleren, zwaaiend met een bezem.

   ▸ Luidkeels schreeuwend en wild zwaaiend met mijn armen hoopte ik de mensen voor me te doen stoppen, maar ze waren te ver vooruit en zagen me niet.

	stellend
onverbogen	zwaaiend
verbogen	zwaaiende
partitief	zwaaiends

Bijvoeglijk naamwoord

zwaaiend

1. van een persoon dat deze de arm heen en weer beweegt als groet

   • De brandweer rijdt intussen met lachende en zwaaiende bewoners weer een verkeerd weggetje in. Veldscholte loopt erachteraan om ze op te halen. De bewoners maakt het allemaal niet uit; voor hen is het feest allang geslaagd.  
   • Beertje van Beers is in Japan op de foto gegaan met honderden zwaaiende poezenbeeldjes.  

2. snel heen en weer bewegende aan een touw of ketting

Gangbaarheid

• Het woord zwaaiend staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.