zkroutit
- IPA: /skroʊ̯cɪt/
- zkrou·tit
zkroutit perfectief
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
eerste persoon | zkroutím | zkroutíme | |
tweede persoon | informeel | zkroutíš | zkroutíte |
formeel | zkroutíte | ||
derde persoon | zkroutí | zkroutí |
- Oude schrijfwijze: zkroutiti perfectief