zkoumat
- zkou·mat
zkoumat imperfectief
- onderzoeken, examineren; eigenschappen vaststellen voornamelijk met de ogen
- bestuderen; op een wetenschappelijke manier onderzoeken
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
eerste persoon | zkoumám | zkoumáme | |
tweede persoon | informeel | zkoumáš | zkoumáte |
formeel | zkoumáte | ||
derde persoon | zkoumá | zkoumají |
- Oude schrijfwijze: zkoumati imperfectief
- ohledávat, vyšetřovat, prohlížet
- studovat imperfectief, bádat imperfectief, ověřovat, prověřovat, zjišťovat