vórtel

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /vortɐɫ/ (Etsbergs)

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord van het Nederlands.

Zelfstandig naamwoord

vórtel v

1. wortel (getal)

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	vórtel	-	vörtelke	-	vörtel	-	vörtelkes	-
genitief	vórtel	-	vörtelkes	-	vörtel	-	vörtelkes	-
locatief	vórteles	-	vórteleske	-	vórtelese	-	vórteleskes	-
datief	vórtel	-	vörtelke	-	vörtel	-	vörtelkes	-
accusatief	vórtel	-	vörtelke	-	vörtel	-	vörtelkes	-