uiteendrijven
- uit·een·drij·ven
- samenstelling van uiteen bw en drijven ww
stamtijd | ||
---|---|---|
onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
uiteendrijven |
dreef uiteen |
uiteengedreven |
klasse 1 | volledig |
uiteendrijven
- overgankelijk een enkele kudde of menigte in meerdere delen opdelen door een drijvende beweging te maken
- De bereden politie dreef de demonstranten met een charge uiteen.
1. een enkele kudde of menigte in meerdere delen opdelen door een drijvende beweging te maken
- Het woord uiteendrijven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.