tvinge
- tvin·ge
- Afkomstig van het Oudnoorse werkwoord þvinga
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | tvinge |
tegenwoordige tijd | tvinger |
verleden tijd | tvang |
voltooid deelwoord |
tvunget |
onvoltooid deelwoord |
tvingende |
lijdende vorm | tvinges |
gebiedende wijs | tving |
vervoegingsklasse | Klasse 3 sterk |
opmerking |
tvinge
m/v | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | tvinge | m: tingen v: tvinga |
tvinger | tvingene |
genitief | tvinges | m: tingens v: tvingas |
tvingers | tvingenes |
- tvin·ge
- Afkomstig van het Oudnoorse werkwoord þvinga
vervoeging | |
---|---|
onbepaalde wijs | tvinge tvinga |
tegenwoordige tijd | tvingar |
verleden tijd | tvinga |
voltooid deelwoord |
tvinga |
onvoltooid deelwoord |
tvingande |
lijdende vorm | tvingast (bijvorm): tvingas |
gebiedende wijs | tving tvinge tvinga |
vervoegingsklasse | Klasse 1 zwak |
opmerking |
tvinge
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | tvinge | tvinga | tvinger | tvingene |
bijvormen | enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | tvinga | tvingor | tvingone |
tvinge