tuitkan

Nederlands

[1] tuitkan

[2] tuitkan

Uitspraak

• Geluid:  tuitkan    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• tuit·kan

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  tuit zn  en  kan zn 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	tuitkan	tuitkannen
verkleinwoord	tuitkannetje	tuitkannetjes

Zelfstandig naamwoord

de tuitkan v / m

1. kan met een uitstulping aan de bovenrand om het schenken te vergemakkelijken

   • De thee wordt geschonken uit een tuitkan, in glazen.  
   • Op het tinnen deksel van een kruik van aardewerk heeft Peeters zichzelf als minuscule reflectie afgebeeld, met wit kapje en witte kraag. Op de tinnen tuitkan van een Stilleven met bloemen en lekkernijen (1611) heeft ze dat maar liefst vijf keer gedaan, in een rij boven elkaar, waarvan een keer ondersteboven geprojecteerd op de bolling van de kan. De schilderijen van Peeters hebben een glanzende hardheid en precisie, als van parelmoer.  

2. kan met een pijpje aan de zijkant om het schenken te vergemakkelijken

Gangbaarheid

• Het woord 'tuitkan' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "tuitkan" herkend door:

82 %	van de Nederlanders;
76 %	van de Vlamingen.