triomferen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  triomferen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• tri·om·fe·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘zegevieren’ voor het eerst aangetroffen in 1511
• afgeleid van het Franse triompher (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
triomferen	triomfeerde	getriomfeerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

triomferen

1. inergatief de overwinning (triomf) behalen of behaald hebben, zegevieren

   • Er werd die dag getriomfeerd. 

   ▸ 'Daar stonden ze, helm aan helm, geweer aan geweer, als in steen gehouwen. Ik werd met trots vervuld dat ik het bevel mocht voeren over een handvol mannen die mogelijk in stukken konden worden gereten maar zich niet lieten overwinnen. Op dit soort momenten triomfeert de menselijke geest over de enorme kracht van de materie.

Afgeleide begrippen

• triomfator, triomfeerder

Vertalingen

    1.   

Engels: triumph (en) Frans: triompher (fr)

Gangbaarheid

• Het woord triomferen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "triomferen" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.