tmesis
- tme·sis
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | tmesis | - |
verkleinwoord | - | - |
de tmesis v
- (letterkunde) stijlfiguur waarbij een samengesteld woord in zijn onderdelen wordt gesplitst met tussenvoeging van een of meer andere woorden
- "Wee- nu mensch en dieren klagen" ('t Vriest, II, 343)
Het koppelteken wordt hier gebruikt na het eerste deel van een samenstelling, die echter gesplitst is (tmesis) en waarvan het tweede deel verder is geplaatst (hyperbaton). Daardoor krijgt het naast zijn koppelende functie al iets van de afbrekende functie. De splitsing zelf geeft een effect van spanning. [2]
- "Wee- nu mensch en dieren klagen" ('t Vriest, II, 343)
- Het woord tmesis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "tmesis" herkend door:
6 % | van de Nederlanders; |
8 % | van de Vlamingen.[3] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ tmesis op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Claes, P. & C. D'haen"In margine. Onconventioneel gebruik van woord- en zintekens bij Gezelle" in: Spiegel der Letteren. jrg. 26 nr. 3/4 (1984) Uitgeverij Peeters, Leuven; p. 260; geraadpleegd 2018-12-11
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be