tissen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  tissen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈtɪsə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• tis·sen

Woordherkomst en -opbouw

• ww: afgeleid van  tis zn  met het achtervoegsel -en
• zn:  tis zn  met uitgang -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
tissen	tiste	getist
zwak -t	volledig

Werkwoord

tissen

1. overgankelijk (verouderd) in de war brengen

   ▸ ⧖ Annas hadt oick op die selfde dach
   al mee vant verslach eer ickket wist
   sijn gemoet wasser oick heel door getist
   en seer in vergist

2. inergatief (verouderd) (figuurlijk) onenigheid groter maken

   ▸ Want terwijl men zit te dubben, en te tissen over duisterheden, die op onze deugdsbetrachting geen invloed altoos hebben, blijft het voornaamste ongedaan, (…)

3. ergatief (verouderd) in de war raken

   ▸ Maar Kees, hoog met zijn knoestig vlashoofd en de schonkschouders boven zijn roeibankje, woelde de lichte riemen snel door de kroostressen, die als siepelende baarden aan zijn spanen bleven tissen.

Zelfstandig naamwoord

de tissen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord tis

   ▸ ⧖ En dick bestaat haar val in 's Princen kreg'lich hart,
   Door geert tot twist gheport; daar in 't hem zo verwart,
   Zo dat de tissen zijn niet dan door 't swaart t'ontwarren

Opmerkingen

• In oude teksten wordt "tissen" ook wel gebruikt als meer fonetische weergave van "het is een" of "'t is 'n".

Gangbaarheid

• Het woord 'tissen' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.