tikkelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  tikkelen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈtɪkələ(n)/

Woordafbreking

tik·ke·len

Woordherkomst en -opbouw

• frequentatief gevormd uit tikken met het achtervoegsel -el

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
tikkelen	tikkelde	getikkeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

tikkelen

1. overgankelijk herhaaldelijk met een korte beweging aanraken

   • Een grasspriet tikkelde aan tegen haar neus, een vlieg mafte rustig op haar koon. 

2. inergatief herhaaldelijk tikken laten horen

   • De regen tikkelde tegen de ruiten, de wind woei in kleine, trieste vlaagjes, die gauw weer stilden. 

Gangbaarheid

• Het woord 'tikkelen' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "tikkelen" herkend door:

56 %	van de Nederlanders;
69 %	van de Vlamingen.