tetrameer
- te·tra·meer
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | tetrameer | tetrameren |
verkleinwoord | tetrameertje | tetrameertjes |
tetrameer
- (scheikunde) een chemische verbinding die uit 4 eenheden of monomeren bestaat.
- Het woord 'tetrameer' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.