• ten·ge·vol·ge
  • samenstelling van  te vz  en  gevolg zn  in een oude derde naamval (datief) met uitgang -n respectievelijk -e; sinds de spellingherziening in 2005 is het uitgangspunt dat vaste combinaties met naamvallen die naar hun betekenis als woordgroep kunnen worden beschouwd volgens spellingregel 6.B niet aan elkaar worden geschreven.[1]

tengevolge

  1. verouderde spelling of vorm van ten gevolge tot 2006
96 % van de Nederlanders;
89 % van de Vlamingen.[2]