stömming
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /ˈstœmɪŋ(g)/ (Etsbergs)
Zelfstandig naamwoord
stömming v
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | stömming | - | stömmingske | - | stömminger | - | stömmingskes | - |
| genitief | stömming | - | stömmingskes | - | stömminger | - | stömmingskes | - |
| locatief | stömminges | - | stömmingeske | - | stömmingese | - | stömmingeskes | - |
| datief | stömming | - | stömmingske | - | stömminger | - | stömmingskes | - |
| accusatief | stömming | - | stömmingske | - | stömminger | - | stömmingskes | - |