splňovat
- IPA: /spl̩ɲɔvat/
- spl·ňo·vat
splňovat imperfectief
- vervullen, nakomen
- «Její muž slíbil, že bude vždy splňovat slib.»
- Haar man heeft belooft dat hij altijd zijn belofte zal nakomen.
- «Její muž slíbil, že bude vždy splňovat slib.»
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
eerste persoon | splňuji (splňuju) | splňujeme | |
tweede persoon | informeel | splňuješ | splňujete |
formeel | splňujete | ||
derde persoon | splňuje | splňují (splňujou) |
- Oude schrijfwijze: splňovati imperfectief