spalken

Nederlands

spalken van een been

Uitspraak

• Geluid:  spalken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• spal·ken

Woordherkomst en -opbouw

• eerste vermelding 1351

Werkwoord

spalken

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
spalken	spalkte	gespalkt
zwak -t	volledig

1. (medisch) fixeren en ondersteunen van een gewricht zodat beweging tot een minimum wordt beperkt

   • Toen vader doorkreeg dat dit een slag was die hij misschien niet zou binnenhalen, beukte hij met zijn vuist van pure onmacht zo hard op onze eikenhouten tafel in, dat moeder z'n drie middelste vingers zo goed en zo kwaad als ze kon aan elkaar probeerde te spalken en mijn naam daarna niet meer ter sprake werd gebracht.  
   • Rob en Mirdin hadden er geen enkel bezwaar tegen om hard te werken. Jalal-ul-Din genoot grote faam als specialist op het gebied van het beendergestel en had eigenhandig de meest uiteenlopende gewatteerde spalken en rekverbanden uitgevonden en in praktijk gebracht.  
   • FMS-woordvoerder Lilian Jansen noemt het voorbeeld van de behandeling van een polsbreuk, waar nu onderzoek naar wordt gedaan. „Op dit moment is niet duidelijk of je een gebroken pols beter kunt spalken of opereren.” Het is wel bewezen dat deze behandelingen van een polsbreuk werken, maar niet welke behandeling de beste is. „Over een hoop veelvoorkomende aandoeningen weten we niet wat de beste behandeling is. Het is simpelweg nooit systematisch onderzocht.”  

Afgeleide begrippen

• spalk

Vertalingen

    1. fixeren van een gewricht   

Engels: splint (en) put in splints (en)

Zelfstandig naamwoord

de spalken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord spalk

Gangbaarheid

• Het woord spalken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "spalken" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
95 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.