• skjønn·het
  • Afleiding van het Noorse bijvoeglijke naamwoord skjønn met het achtervoegsel -het
Naar frequentie 2909
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   skjønnhet     m: skjønnheten
v: skjønnheta  
  skjønnheter     skjønnhetene  
genitief   skjønnhets     m: skjønnhetens
v: skjønnhetas  
  skjønnheters     skjønnhetenes  

skjønnhet, m / v

  1. schoonheid
  2. een schoone persoon, in het bijzonder een vrouw