skallig
Naar frequentie | 16044 |
---|
A: nominatief | stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|---|
onbepaald / sterk |
g enkelvoud | skallig | skalligare | skalligast |
o enkelvoud | skalligt | |||
meervoud | skalliga | |||
bepaald / zwak | ||||
alle vormen | skalliga | skalligare | skalligaste | |
bep. enkelvoud bij een mannelijke persoon of een mannelijk dier ook: |
skallige | |||
B: genitief | stellend | vergrotend | overtreffend | |
onbepaald / sterk |
g enkelvoud | skalligs | skalligares | skalligasts |
o enkelvoud | skalligts | |||
meervoud | skalligas | |||
bepaald / zwak | ||||
alle vormen | skalligas | skalligares | skalligastes | |
bep. enkelvoud bij een mannelijke persoon of een mannelijk dier ook: |
skalliges |
skallig
enkelvoud | meervoud | |||
---|---|---|---|---|
onbepaald | bepaald | onbepaald | bepaald | |
nominatief | skallig | |||
genitief |
- een kale (man)
- «"Plocka håret av en skallig", svarade pojken.»
- "De haren van een kale man plukken," antwoordde de jongen.
- «"Plocka håret av en skallig", svarade pojken.»