sene
- se·ne
- bepaalde vorm enkelvoud van de stellende trap van sen
sene, mv
- onbepaalde en bepaalde vorm meervoud van de stellende trap van sen
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | sene | seneler |
genitief | senenin | senelerin |
datief | seneye | senelere |
accusatief | seneyi | seneleri |
locatief | senede | senelerde |
ablatief | seneden | senelerden |
sene