rozbít

Tsjechisch

Uitspraak

• IPA: /rɔzbiːt/

Woordafbreking

• roz·bít

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het werkwoord bít met het voorvoegsel roz-

Werkwoord

rozbít perfectief  

1. kapotmaken; zorgen dat iets beschadigd raakt waardoor iets niet meer functioneert

Vervoeging

		enkelvoud	meervoud
eerste persoon		rozbiji / rozbiju	rozbijeme
tweede persoon	informeel	rozbiješ	rozbijete
	formeel	rozbijete
derde persoon		rozbije	rozbijí / rozbijou

Schrijfwijzen

• Oude schrijfwijze: rozbíti perfectief

Synoniemen

• (spreektaal)(expressief) rozmlátit
• roztřískat
• rozbíjet imperfectief

Afgeleide begrippen

• rozbití o
• rozbít se perfectief
• rozbitý

Verwante begrippen

• nerozbitný
• rozbíjet se imperfectief

Verwijzingen

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)