• ret·ning
  • Afleiding van het Noorse werkwoord rette met het achtervoegsel -ning
Naar frequentie 2439
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   retning     m: retningen
v: retninga  
  retninger     retningene  
genitief   retnings     m: retningens
v: retningas  
  retningers     retningenes  

retning, m / v

  1. richting
  2. koers
  3. stroming, tendens
  • [1]: i alle retninger
in alle richtingen
  • [1]: i retning av
bijna (tot aan), tegen (tijd), tegen de (getal)


  • ret·ning
  • Afleiding van het Nynorske werkwoord rette met het achtervoegsel -ning
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   retning     retninga     retningar     retningane  

retning, v

  1. richting
  2. koers
  3. stroming, tendens
  • [1]: i alle retningar
in alle richtingen
  • [1]: i retning av
bijna (tot aan), tegen (tijd), tegen de (getal)