resigneren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  resigneren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• re·sig·ne·ren

Woordherkomst en -opbouw

• uit het Frans

Werkwoord

resigneren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
resigneren	resigneerde	geresigneerd
zwak -d	volledig

1. afstand doen van een functie
2. schenken, geven, berusten, accepteren

   • Wil men zich in de richting van het geloof begeven, zo argumenteert hij in ”Vrees en beven”, dan dient men bereid te zijn om zijn eindige, wereldse verlangens op te geven. Dan moet men kunnen resigneren, net zoals Abraham zelfs bereid was om zijn zoon te offeren. Maar wie werkelijk het geloof bezit maakt nog een volgende beweging, met name die van het geloof „krachtens het absurde.”  
   • Wanneer men alzoo resigneren, gelooven en werken leert, dan za [sic!] het blijken ‘dat volksgeest en volksgeweten elk bezwaar van staatsrechtelijken toestand overwint’.  

Gangbaarheid

• Het woord resigneren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "resigneren" herkend door:

80 %	van de Nederlanders;
77 %	van de Vlamingen.