renvooi
- ren·vooi
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘verwijzing’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1548 [1] [2][3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | renvooi | renvooien |
verkleinwoord | - | - |
het renvooi o
- (juridisch) doorverwijzing naar de bevoegde rechter
- doorzending van stukken
- verwijzing in de marge van een akte
- kanttekening
- Het woord renvooi staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "renvooi" herkend door:
34 % | van de Nederlanders; |
16 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ "renvooi" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ renvooi op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be