reflecteren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  reflecteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• re·flec·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘terugkaatsen’ voor het eerst aangetroffen in 1627
• afgeleid van het Franse refléter (met het voorvoegsel re-)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
reflecteren	reflecteerde	gereflecteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

reflecteren

1. overgankelijk (optica) licht of andere golven weerkaatsen

   • Het stille oppervlak van het meertje reflecteerde het beeld van de bergen eromheen. 

2. overgankelijk overdrachtelijk een weerspiegeling van iets zijn

   • Die gebeurtenis reflecteert goed de grimmige verhoudingen van destijds. 

3. inergatief ~ over de gedachten ergens goed over laten gaan al of niet hardop

   • De student is bereid eigen ervaringen in te brengen en kan daarover reflecteren. 
   • De begrippen ‘normaliserende macht’, ‘strategieën en tactieken’ en ‘logica’s’ kunnen gebruikt worden als denkgereedschappen, waarmee [over] het werk met marginale groepen gereflecteerd kan worden.  

4. inergatief ~ op de gedachten ergens goed op richten

   ▸ Kritisch te kijken naar wie je bent geworden en te reflecteren op de minder fraaie eigenschappen die er in de loop van de jaren zijn ingeslopen.

Vertalingen

    1. een beeld weerkaatsen   

Duits: reflektieren (de) Engels: reflect (en)

Frans: réfléchir (fr), refléter (fr) Spaans: reflejar (es), reflectar (es)

Gangbaarheid

• Het woord reflecteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "reflecteren" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.