redenatie
- re·de·na·tie
- Naamwoord van handeling van redeneren met het achtervoegsel -atie[1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | redenatie | redenaties |
verkleinwoord | - | - |
de redenatie v
- redenering of manier van redeneren, veelal in ongunstige zin
- Wat een debiele redenatie!
- Hier kom je met die redenaties van jou niet weg.[2]
- Het woord redenatie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "redenatie" herkend door:
94 % | van de Nederlanders; |
59 % | van de Vlamingen.[3] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Redenering of redenatie?, taaluilen.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be