recitatief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  recitatief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• re·ci·ta·tief

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘het zingend spreken’ voor het eerst aangetroffen in 1885
• afgeleid van recitatie met het achtervoegsel -ief

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	recitatief	recitatieven
verkleinwoord	recitatiefje	recitatiefjes

Zelfstandig naamwoord

het recitatief o

1. (muziek) gedeelte in een opera e.d. op de manier van de gesproken rede

Vertalingen

    1.   

Spaans: recitativo (es)

Gangbaarheid

• Het woord recitatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "recitatief" herkend door:

60 %	van de Nederlanders;
59 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.