prosternatie
- pros·ter·na·tie
- Naamwoord van handeling van prosterneren met het achtervoegsel -atie [1]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | prosternatie | - |
verkleinwoord | - | - |
- (religie) het prosterneren, het plat op de grond gaan liggen (bijv. van aanstaande priesters bij hun wijding)
1.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord 'prosternatie' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.