• pro·ac·tief
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen proactief proactiever proactiefst
verbogen proactieve proactievere proactiefste
partitief proactiefs proactievers -

proactief

  1. een competentie die er op duidt dat iemand zowel initiatiefrijk is als goed in het anticiperen, vooruitdenken

Het woord proactief wordt ook wel geschreven als pro-actief. Naar de woordenlijst van de Taalunie is alleen "proactief" de juiste vorm. Het is een nieuw woord en werd in de jaren '90 in de Nederlandse taal geïntroduceerd. Het wordt in professionele organisaties gebruikt en is een veel gebruikte omschrijving die in vacatures voorkomt. In de alledaagse spreektaal heeft het geen rol van betekenis.

97 % van de Nederlanders;
95 % van de Vlamingen.[1]
  1.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be