posttraumatische stressstoornis

  • post·trau·ma·ti·sche stress·stoor·nis
enkelvoud meervoud
naamwoord posttraumatische stressstoornis -
verkleinwoord - -

de posttraumatische stressstoornisv

  1. (psychologie) (medisch) een stoornis die ontstaat tg.v. ernstige stressgevende situaties, waarbij sprake is van levensbedreiging, ernstig lichamelijk letsel of een bedreiging van de fysieke integriteit