plof

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  plof    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• plof

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘tussenwerpsel: nabootsing van geluid’ voor het eerst aangetroffen in 1844

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	plof	ploffen
verkleinwoord	plofje	plofjes

Zelfstandig naamwoord

de plof m

1. dof geluid van iets dat valt of van een plotseling ontbrandend of ontsnappend gas

Afgeleide begrippen

• geplof, ploffer, plofkip, plofklank, plofkoffer

Tussenwerpsel

plof

1. klanknabootsing van het geluid van iets dat valt of van een plotseling ontbrandend of ontsnappend gas

Werkwoord

vervoeging van
ploffen

plof

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ploffen
   

   • Ik plof. 

2. gebiedende wijs van ploffen
   

   • Plof! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ploffen
   

   • Plof je? 

Gangbaarheid

• Het woord plof staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "plof" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
93 %	van de Vlamingen.