pentakel
- pen·ta·kel
- Uit het Grieks
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | pentakel | pentakels |
verkleinwoord | pentakeltje | pentakeltjes |
het pentakel o
- een vijfpuntige ster
- Een pentakel is een oud symbool.
- een amulet waaraan magische eigenschappen worden toegeschreven, meestal met een vijfpuntige ster
- Zie Wikipedia voor meer informatie.