• op·rit
enkelvoud meervoud
naamwoord oprit opritten
verkleinwoord opritje opritjes

de opritm

  1. (verkeer) een toegangsweg tot een grotere weg
    • Hij koos de verkeerde oprit en kwam op de zuidelijke snelweg terecht. 
  2. (verkeer) een omhoog hellende weg naar een brug e.d.
    • Die oprit kan 's winters flink glad wezen. 
  3. een stuk weg tussen de openbare weg en het huis om de auto te parkeren of als toegang tot een garage
    • Parkeer je wagen maar op de oprit. 
100 % van de Nederlanders;
98 % van de Vlamingen.[1]
  1.   Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be