opklinken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  opklinken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• op·klin·ken

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  op bw  en  klinken ww 

Werkwoord

opklinken

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
opklinken	klonk op	opgeklonken
klasse 3	volledig

1. een helder geluid voortbrengen

   • Toen Rimbaud in zijn ouderlijk huis Une saison en enfer schreef, na de hel van Parijs, luisterde zijn zuster aan zijn kamerdeur, waarachter ze smartelijk gesnik hoorde opklinken.  
   • 'In het dictee zal de katholieke traditie in al haar pracht opklinken. Het katholieke taalgebruik is grotendeels vergeten, maar heel rijk', aldus Omroep RKK.  
   • De regisseur orkestreert elke tegenslag die Stet ondervindt zó zorgvuldig, dat het resultaat volkomen bedacht overkomt. Dat Boychoir soms toch weet te raken, is dan ook vooral te danken aan de muziek, meerstemmig opklinkend uit gouden keeltjes met een beperkte houdbaarheid.  

Synoniemen

• weerklinken, schallen, rinkelen

Gangbaarheid

• Het woord opklinken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "opklinken" herkend door:

64 %	van de Nederlanders;
63 %	van de Vlamingen.